"Hrabia Monte Christo tom II" Aleksander Dumas

wydawnictwo: Dolnośląskie

data wydania: 2006 (wydanie pierwsze 1846)

liczba stron: 451
ocena: 4,5/5










Po raz drugi spotykamy się z hrabią de Monte Christo, jednakże tym razem już w całej książce przyglądamy się z boku jego poczynaniom. Ten zabieg jest niezbędny, gdyż inaczej od razu domyślilibyśmy się wszystkiego, a tak nie możemy z całkowitą pewnością stwierdzić jakie skutki będzie miało dane działanie. A hrabia przeciwnie, przewiduje wszystko z zastraszającą nieomylnością. Każde jego działanie, rozmowa ma jakiś cel. W jego obecności nic nie zdarza się przypadkiem. Niemal całkowicie obcy jest nam ten ekscentryczny arystokrata w porównaniu z Edmundem Dantesem, młodzieńce, poznanym w pierwszym tomie.

Ale po kolei. W Paryżu zjawia się znany nam już hrabia Monte Christo, początkowo gości u Alberta de Morcerfa. Na śniadaniu i później poznaje kilka ważnych, bogatych osób. Wydawałoby się, że to zwykłe wprowadzenie w świat bogatych paryżan. Jednakże czytelnik uświadamia sobie, że postacie te nie są mu obce... 


Przez cały tom II przyglądamy się temu jak hrabia knuje intrygę, a jej nici oplatają osoby z pozoru nie związane z przeszłością Dantesa. Trochę pozapominałam kto jest kto, więc przyglądanie się poczynaniom Monte Christa było tym ciekawsze, że nie zawsze domyślałam się do czego może doprowadzić dany czyn. I przyznam się szczerze, że nie wszystko ułożyło mi się w całość dlatego też na mojej liście książek z biblioteki III część znalazła się już na początku czytania.


Książkę czytało się szybko, akcja porywa czytelnika natychmiast. Dumas wprowadził nas w świat bogatych paryżan i trochę nim potrząsnął, dlatego ciekawa jestem jak to wszystko się skończy. Hrabia Monte Christo wzbudził ogólny zachwyt (mam na myśli postać ;) ), ale już wyobrażam sobie te przerażone twarze w III tomie i uśmieszek hrabiego. A może Dumas nas zaskoczy? Myślę jednak, że nie. W każdym razie z niecierpliwością czekam na rozpoczęcie czytania kolejnego tomu.

Muszę przyznać, że II tom podobał mi się bardziej niż I.




Na stronie Prószyński i S-ka pojawił się wywiad z autorami Hakus Pokus.
Dla mnie oprócz kilku innych fragmentów ciekawe okazały się te informacje:

Czy napiszecie dalszy ciąg „Hakusa”? A może wykorzystacie tych samych bohaterów i ich świat w jakiejś innej historii?

DM: Losy bohaterów będą miały dalszy ciąg. Znajdziemy ich w innym miejscu (ale również w stanie Waszyngton), w dużym stresie emocjonalnym i finansowym. Beata zostanie zmuszona do działania na własną rękę, choć przypuszczam, że pomogą jej zmobilizowani na tę okoliczność dawni koledzy z CounterVision.

Książka kończy się tuż przed ważnym spotkaniem, od którego zależą dalsze losy co najmniej jednego z bohaterów. Dlaczego przerwaliście akcję w tym punkcie? To bardzo dziwny moment. Można było dopisać co najmniej jeszcze jeden rozdział...

DM: Pewnie, że można było napisać jeszcze jeden rozdział. I ten rozdział był! Zniknął, bo będzie dalszy ciąg, który ułoży się w następną powieść. 

 Cieszy mnie ta informacja. Ciekawa jestem jak się potoczą dalsze losy Roberta i Beaty, mam też nadzieję, że będzie więcej o hakerach :)